من یه خواهر دارم یه بی لیاقت تنبل به تمام معنا ، یه چایی بخوره تا یه هفته لیوانشو از رو میز ورنمیداره یه نیمرو واسه خودش بلد نیست بپزه ،گاها مامانم قاشق میزاره دهنش ، جورابش بیفته وسط اتاق تا چند هفته بهش دست نمیزنه چون همیشه منو مجبور کردن واسش حمالی کنم مواظبش باشم به همین خاطر هیچ وقت منو ادم حساب نمیکنه و همیشه مثل پخمه باهام رفتار میکنه
بر عکس منو از اول مجبور کردن واسش بشورم بپزم تمیز کنم ، اگه نکنم تحقیرم میکنن فحش میدن دعوا میکنن بیشتر از همه مامانم
هستید بگم امشب چیشد
اره قبول د ارم
یا خدااا
هرچی دلسوز تر کاری و زرنگ تر بدددددبخت تر
امشب وقتی از بیرون می اومدیم خونه تو ماشین که بودیم خواهرم کیفشو پشت کنار من گذاشت پیاده شدنی من کیفشو ورنداشتم چون کیف خودم سنگینه یکیم اینکه بار اولش نیست که وسایلشو میندازه گردن من
اومدیم تو اسانسور با یا لحنی که انگار خدمت کارشم گفت چرا مال منو نیاوردی هان باتوام میمردی؟ منم گفتم به من چه
منم امشب غذا نداشتیم واسه شام رفتم وسایل ماکارونی واسه خودم حاضر کنم مامانم اومد گفت واسه اونم درست کن ، منم گفتم درست کنم که پررو تر بشه اون ارزش منو نمی دونه .
شروع کرد داد زدن بهم گفت روانی من اهمیت ندادم
بعدش از خواهرم پرسید میخوری گفت نه ماکارونی نمیخوام
واسش پیتزا سفارش دادن
من اگه از گشنگی هم بمیرم واسم تنهایی غذای بیرون نمی‌خرن اما اون اگه غذای خونه باب میلش نباشه سریع واسش سفارش میدن
یبار سفارش دادنی گفتم منم میخوام ، سریع کنسلش کردن
منم گریه کردم گفتم اره میدونم من ادم نیستم
