حالا بقیه جاهارو نمیدونم من شیرازم اینجا همه به شدت دلسوزن معلم دکتر همسایه فامیل یعنی دوس دارن همیشه ناله کنی گریه کنی اشکتو دربیارن با کاراشون رفتارشون بعد که افسرده شدی گریون شدی برات دل میسوزونن در مواقع عادی چشم ندارن ببیننت
هر چقد قوی تر باشی بیشتر تلاش میکنن من نظرم اینه ایرانیا دیگه مهربون نیستن فقط دلسوزن
دوس ندارن خوشحال باشی موفق باشی یا ریلکس باشی شاید قبلا هم مهربون نبودن
طرفای ما هم اینطوریه
حرفتو اصلا قبول ندارم
حسودترین ، هم چشمی ترینن
منظورت اینکه مردم چشم ندارن موفقیت کسی رو ببینن
ولی خوب دلشون هم نمیاد خار و خفیف شدن کسی رو نگاه کنن
نه والا تا الان هر آدمی دور ما بود پدرسگ بازی ازش دیدیم
بیشترشون یه مشت آدم حسود چشم تنگن
سلام نه.
حسود همه جا هست تو همه دنیا، بستگی به شخصیت فرد داره
اما دلسوز بودن و انسانیت همه جا نیست. یکی از نزدیکانم چند باری به کشورهایی اروپایی رفتند سفر. یکیش سه ماه رفته بود فرانسه تو هتل بودند. میگفت در اتاق بسته شده بود و باز نمیشد، هرچی در رو میزد هیییچ‌کسی توجهی نمیکرد نه خدمه نه مردم عادی، حتی اطلاع هم نمیدادن به مسئولین هتل!
واقعا انسانیت و مهربانی و دلسوزی تو ایران خیلی بیشتره خیلی
انگار بالا باشی میکشنت پایین بعدشم از پایین بودنت دلشون میسوزه
برای یه سری شهرا قبول دارم برای یه سریا نه
این شهری که ما زندگی میکنیم
ادمای خیلی نامرد و خشک و حسود و بدذاتین
13 ساله تو این شهریم مشکل اعصاب گرفتیم، فقطم ما نیستیم، حتی خودشون هم قبول دارن چقدر نسبت به هم نامردن
بهشون میگن شهر یهودیا، قبلا یهودیا اینجا زندگی میکردن اخلاقیاتشون برا اینام مونده
جلوشون سر ادمم ببری، براشون اهمیتی نداره
کاملاااااااااااااااا باهات موافقم
