از وقتی شاغل شدم به هیچکدوم از کارام نمیرسم

عزیزم جملات اصلا پیچیده و فلسفی نبود که کسی نخواد متوجه بشه اتفاقا به نظرم شما بهتره زیاد روی درست بودن  نظرتون پافشاری نکنید چون شما هم اینطوری بهتر متوجه نظر من میشی

اگر خودتون هم این رویه در زندگی پیش گرفتین به نظرم تغییرش بده به هر حال موفق باشید

وقتشه ک مجرد بشی و تنهایی زندگی کنی حقوقم ک داری.یا هم ک ظهرا یه ساعت بیشتر نخواب.عصرا هر روز بیرون نرو فقط هفته ای یبار برو بجاش ناهار فرداتو و با شام همون روزتو بپز.شبا قبل خوابت ظرفاتو بشور برا صبح نمونه.ب زندگیت خودت یجوری نظم بده.با حقوقت کمکی بگیر خونتو ماهی دوبار کلی تمیز کنه.تابستونام ک تعطیلیه با حقوق هستی 

من متوجه صحبت شما هستم 

نیاز به تغییر رویه زندگیم هم نیست گاهی 20ساعت سرکار هستم و همسرم حتمااا باید همراه باشن که هستن 

همراهی همسر در کنار خانم شاغل عالیه 

حتی اگر ساعت کاری دو ساعت در روز باشه

صحبت من اشاره به بی‌برنامگی بود 

که اول باید برنامشون رو درست کنن و بعد ببینن چه قدر تایم کم میارن.

و تو صحبتمم عنوان کردم که ساعت کاریشون خوب هست و در تصاد هست که بگن به هیچی نمیرسم و حتی اگر همسرشونم نباشن میتونن برن جلو با برنامه 

و حرفم به این معنی نیست که همسرشون اصلا همراهی نکنن 

میگم برنامه ریزی کنن میشه 

دیگه کاری ندارم حالا همسر کمک میکنه یا نه این زندگی خصوصی خودشون هست.

بحث اصلی صحبتم «برنامه ریزی» هست.

بله حرف منم همینه که  استارتر برای شروع برنامه ریزی و عمل بهش به انگیزه  ه میخواد اونم داشتن یه همراه  خوبه که متاسفانه ایشون ندارن

عزیزم منم شاغلم 

شب ناهار فردا رو درست میکنم 

میام خونه گرم میکنیم میخوریم و همون لحظه ظرفا میشورم

می‌خوابم بعد از ظهر هم ی جارو میکشم میرم بیرون بعد شب شام و ظرف می‌شورم دوباره همون