عزیزم من بخاطر بچم از کارم استعفا دادم
خونه دار شدم چون نمیخواستم بچم کمبود محبتی داشته باشه
تا الان که نزدیکه سه سالشه همیشه همراه هم بودیم
اما الان واقعا از خونه دار بودن خستم
دلم میخواد درسمو ادامه بدم و دوباره برم سرکار
اگه بخوام دومی رو بیارم الان
دوباره همون سیکل قبلی تکرار میشه ومن واقعا کشش ندارم
شرایط آدمها باهم فرق میکنه
دختر منم الان تو پنج مردد هستم بيارم يا نه ميگم نكنه مدرسه بره نتونم از پسش بربيام ولي دومي حتمت ميخوام
منم پسرم ۳ سال و ۲ناهش بود اقدام‌کردم الان دخترم۷ناهشه خیلی دوسش داره به نظرم بهترین‌موقعست شک‌و تردید کنار بزار
نازایی بیداد میکنه البته نازایی ثانویه بدون دلیل
به فكر سختي أولي ميفتم پشيمون ميشم به خصوص كه دخترم خيلي اذيتمون كرده
درسته فدات شم منم مثل شما قید همین هارازدم ولی وقتی بچه ها دارن درس میخونن توهم میتونی ادامه تحصیل بدی اگه شوهرت مشکلی نداره تا زمانی که بچه دوم رامیخای بیاری موقت یه کاری برو تا روحیه ات عوض بشه البته عزیزم بخدا نظرم باب همدلیه نه تحمیلی
به نظر من ۳ ۴ سال خیلی خوبه.اختلاف سنی پسرای منم ۳ ساله.اگه واقعا بچه دوم میخوای که همین حالا اقدام کن.اگه به پدر و مادره که همون یه بچه کافیه. من خودم بیشتر واسه اینکه پسرم یه خواهر یا برادر داشته باشه و تنها نباشه دومیو اوردم.پس چه بهتر که به موقه باشه که به درد هم بخورن
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
45 ثانیه پیش
48 ثانیه پیش
52 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
