تاپیک قبلتو خوندم.
اولین قدمی که باید برداری اینکه با هر آدمی دمخور نشی و به هر چیزی واکنش نشون ندی.
خودم یجا رفتمسرکار چنان تاثیر بدی روم گذاشت و از خودم فاصله گرفتم که خودم تعجب کردم، محیط و فضا خیلی مهمه(ولی دیگه نه اینطور که از همه ی عالم و آدم فاصله بگیری)
شخصیت خودت رو دقیق نمیشناسی که بدکنس توی کدوم کار استعداد داری بری سمتش(اینکه شغل عوض کنی اشکال نداره به شناخت خودت میرسی ولی به هیچکس نگو چیکار میکنی که همین باعث سرکوفتت میشه)
کلا باید رازدار خودت باشی و همه ی کاراتو به کسی نگی.
و بله برای من رفع شد.
تمرکزتو بذار روی کار خودت ، به خاله زنک بازی ها هم توجه نکن.
یعنی چی وقتی اون از توهین میکنه و از گروه لفت میده میری بهش زنگ بزنی؟ یاد بگیر هر کی ناراحت شد که شد به چپت بگیر. مهم اینکه وقتی حق با توعه دنبال کسی راه نیوفتی که بگی من خوبم و قانعش کنی اون اشتباه کرده.
یاد بگیر بعضی ها اشنباهشونو قبول نمیکنن و بعدن مغلطه کنن تو وقتتو سر اینا هدر نده.
و باور کناون به هیچ چیزی فکر نمیکنه الان داره زندگیشو میکنه و تو رو یادش نیست.
زیاد راجب رفتارت فکر نکن چرا اینجوری کردم یا اونجوری نکردم، هر جا دیدی اشتباه کردی اصلاحش کن ولی زیاد بهش فکر نکن.
حتما آدم استرسی هم هستی؟