از زندگیم بودن کنار همسرم لذت نمیبرم

دیگه تقریبا تاپیکام مشخصه 

نمیدونم مشکل از منه یا چی ....

من ازدواج دوممه و یه دختر خونده دارم 

بشدت بی ادب و لجبازه تا مدت ها میرفت طبقه پایین خونه مادرشوهرم بود اکثرا بالا پیش من نمیومد ، اما الان چند وقته مدیریتش میکنم با بازی و محبت .... تکالیفش بامنه و نمیره پایین .

همیشه تو دعواها حق با اونه و قلق پدرش رو داره با دوتا تلفن زدن هوارش میکنه رو سرم و همه با من گارد میگیرن

اکثر اوقاتم که صدای گریه اش میاد مادزشوهرم میاد دم در ،

این چند وقت خیلی خوب بود جو خونه هم اروم بود خیلی فداکاری کردم و کل وقتم به پاش رفت

و هیچی به درسای دانشگاهم نرسیدم ، استخدامی رو نخوندم و ....

درسته راه درست اینه ولی من واقعا هیچ لذتی نمیبرم چون اضلا دختره رو دوستش ندارم و فقط نقش بازی میکنم ، وقتی به همسرم گلایه میکنم  عصربعد اینکه مشقاشو نوشت  بره پایین تا من برم کتابخونه میگه اولویت درس بچه منه نه درس تو ، خاطرات گذشته و قطع ارتباط بودن با خانوادم ، کتکایی که بخاطر دخترش خوردم 

همینا هیچ رغبتی برام نمیذاره ....