اولش با عشق شدید میان جلو کم کم خود واقعیش رو نشون میده محدود میکنن کنترل میکنن بیرون نمیبرن مثلا ی بار گفتم من اینجا کسی رو ندارم درکم کن سخت نگیر واسم برگشت گفت آهان من خرم پس درک ندارم یعنی دوهفته سر اون کتک خوردم فش شنیدم دنبال اینن انتقاد کنن تحقیرکنن ولی خودشون انتقاد نمیپذیرن و اونطور که گفتم اگه مسئله ای خوشایندشون نباشه از داخل اون ی حرف بی ربط درمیارن شمارومقصر نشون میدن جوری که خودتم باورمیکنی میگی تقصیرمنه آخرش دیونه میشی