چرا آدما فقط باعث رنجش میشن

واقعا هروقت با یکی وقت میگذرونم بعد ازش یه بیمعرفتی یا...میبینم که از چشمم میوفته و به خودم فحش میدم ک چرا به این آدم احساس ارزشمند بودن دادم با توجهم که بعد بخواد اینجوری جبران کنه.با هم اتاقی قبلیم اتاق گرفتم ولی هربار که از یه مسئله یی ک به من هیچ ربطی نداره ناراحت میشه سر من خالی میکنه.این به کنار،دوستای دیگم وقتی  داشتم تو سالن خابگاه درس میخوندم اومد باهام حرف زدن بعد همونجا برنامه بیرون رفتن عصرشونو ریختن و گفتن بغیر خودمون به کسی نگیم بیاد حتی به من هم که دوستشونم و کنارشون بودم تعارف نزدن منم لجم گرفت و با یکی دیگه رفتم بیرون

الانم رفتم اتاق یکی از ارشدا که تو قطار باهاش آشنا شدم یکم نشونم و پرسیدم ترم بعد کسی از اتاقتون میره که بیام و...بعد گفت میشه از اتاق بری الان درس داریم.رسما بیرونم کرد.من واقعا نمیدونم رفتار خودم مشکل داره یا آدما اینقد وقیح و بیشعور و پست شدن