سلام شبتون خوش
مادرم حدود ۶۵ سالشه تو ۱۸ سالگی ازدواج کرده و همیشه خانه دار بوده
از دوران بچگی هیچ توجهی بهم نمیکرد هیچوقت درباره اوضاع درس و مدرسه و اینکه اصلا اسم دوستام چیه چیزی نمیپرسید
گاهی که گله ای از مدرسه یا درسهام میکردم میگفت خب نرو مدرسه ! شوهر میکنی
الان نزدیک ۳۷ سالمه هیچوقت از کارم نمیپرسه
اگر درباره کارم صحبتی کنم بحثو عوض میکنه بیشتر اوقات حالش بد میشه فشارش میره بالا
هیچوقت نپرسیده درامدت خوبه یا نه
هنوزهم میگه زن نباید شاغل باشه
بنظرتون حسادته یا دلسوزی
به کارکردنم حسادت میکنه یا دلش برام میسوزه که زحمت میکشم؟؟؟؟
