مامان دلم برات تنگ شده

بله واقعا باورکردنی نبود. چقدر امید دادیم یکی ک از سرطان نجات پیداکرده بود هماهنگ کردیم اومد باهاش حرف زد.انقدرم درد میکشید میگفت مورفین نزنین اثر شیمی درمانی ازبین نره... منم یه روزایی همراهش میموندم الان یهو یاد اون لحظه ها میفتم میشینم گریه میکنم... کاش خداباما اینکارو نمیکرد

چرا ولی فراموش که نمیکنه. پرخاشگر و زورگو شده همه چیزو با گریه میخواد. یه آدم تمام وقت نیازه ک باهاش بازی کنه صبح تاشب بی وقفه که خب اونم نداریم

سلامت باشید.

دعا کنید خوشبخت و عاقبت ب خیر بشن. 

امیدوارم 

ببین زنداداش خدابیامرزم زن فعالی بود از اوناییکه صبحا زود بیدارمیشد ظهر هیچوقت نمیخوابید همیشه در حال فعالیت بود هم بیرون کار میکرد هم خیاط بود،روزیکه ازمایش خون داد هموگلوبینش ۴ بود دکتر گفته بود این باید الان خون و ... تزریق بشه بهش وگرنه به خونه نمیرسه.درحالیکه روز قبلش با حال بدش میرفته سرکار،بچه هارو باشگاه میبرده. ای کاش بیشتر ب خودش میرسید،البته بیحالیش درحدی بود ک میگفت حالم ی طوریه نمیتونم پله برم بالا پایین نمیتونم راه برم ولی متأسفانه تاروز قبل بستریش با ته مونده رمقش کاراشو میکرده. روحش شاد باشه مصیبت بزرگیه نبودش برای ما