لطفا تا آخر بخونید و اگر خوشتون اومد برای سعادتمندیم و خوشبختیم صلوات بفرستید
امروز دل کَندم و موهام رو کوتاه کردم. موهام بلند بود، ولی دیگه اذیتم میکرد. تازه موخوره هم گرفته بود و از نظر من زیباییشو کم کرده بود. میدونید که موخوره اگه جلوش گرفته نشه، بیشتر و بیشتر میشه و حتی میتونه تا ریشهی مو برسه.
بعضی وقتها وقتی که شونه میزدم، به خاطر گرههاش اذیت میشدم. با اینکه دوسشون داشتم و چند سال منتظر بودم بلند بشه، دیگه تصمیم گرفتم کوتاهشون کنم. این ماجرا باعث شد به این فکر کنم که بعضی از آدمهای زندگیمون هم مثل موهای بلند میمونن. وجودشون ممکنه ما رو اذیت کنه، اخلاقهای بدشون و بیاحترامیهاشون حس بیارزشی بهمون بده. این اذیتها مثل موخوره ادامه پیدا میکنه و میتونه به ریشه زندگیمون برسه. ولی چون دوستشون داریم و سالها کنارمون بودن، تحمل میکنیم.
بهتره از بعضی آدمها دوری کنیم. اگه نمیتونیم کاملاً حذفشون کنیم، حداقل باید جوری ازشون دور بشیم که آسیبی نبینیم. مثل موخوره که اگه جلوشو بگیری، متوقف میشه.
البته نمیگم که با خوندن این متن من جوگیر بشین و برید بعضی از آدمهای زندگیتون رو حذف کنید. چون همه ما آدمیم و هر کسی رفتارهای خوب و بد خودش رو داره و ما مسئول احساسات دیگران و خودمون هستیم. ولی اگه کسی واقعاً فقط به شما ضرر میرسونه و آسیبی بهتون میزنه، بهتره دربارش تجدید نظر کنید و یا درباره ی وجود این آدم در زندگیتون بیشتر فکر کنید . مثل یک دوست بد که فقط داره به شما آسیب میزنه و هیچ خیری توی این دوستی نیست.
در نهایت، حرفم اینه که اول خودتون رو دوست داشته باشید و عاشق خودتون باشید و اجازه ندید کسی بهتون آسیب بزنه. شما خیلی با ارزش هستید. 🌹