منم حالم همینه.کسی نمیتونه باهام راجع به مامانم حرف بزنه.حتی الآنم که دارم ازش مینویسم اشکم در اومده.لباسای یادگاری شو هر از گاهی میرم بو میکنم و میگیرم تو بغلم و فقط اشک میریزم.بخاطر بچه ها و همسرم نمیتونم بغضمو خالی کنم.
و منی که با خیانت شوهرم زندگیم جهنم شده
از قیافه اش از بوش از غذا خوردنش از خودش و بدنش چندشم میشه
خیلی وقتها دعا میکنم بمیره
اگر بمیره برام مهم نیست
اسی واقعا درکت میکنم
حرفات منو یاد روزای تلخم میندازه روزایی که بالا سر شوهرم زار ازر گریه میکردم و کسی نبود کمکم کنه تو زمان مریضیش
روزایی که تنها دلخوشیم خواب و بی‌خبری از این عالم بود
برا همسرتون فاتحه و برا دلتون از خداوند صبر و برا فرزندتون از خدا بهترین ها و سلامتی میخام
لطفا دعا کن این مریضی برا همیشه از زندگیمون بره من خیلی خیلی تنهام تو غربت
ولی خودت از درون نابود میشی.باید با کمک مشاور روانشناس افسردگی تو درمان کنی.پسرت بزرگتر که بشه میفهمه داری نقش حال خوب و براش بازی میکنی.همسرت هم راضی نیست به این حال خرابت.ولی بدون از اون بالا حواسش بهت هست و همه چیز و میبینه.برات آرزوی حال خوب میکنم امیدوارم خودتم به خودت کمک کنی و غلبه کنی بر افسردگی.
