ساعتها در طول تاریخ به تدریج توسعه یافتهاند و مخترعان اولیه ساعتها از روشهای مختلفی برای اندازهگیری زمان استفاده میکردند. در ابتدا، انسانها از روشهای طبیعی مانند حرکت خورشید، سایهها و تغییرات نور برای تعیین زمان استفاده میکردند. به عنوان مثال، ساعتهای آفتابی با استفاده از سایهای که یک میله یا شیء دیگر در نور خورشید ایجاد میکرد، زمان را نشان میدادند. همچنین، در طول تاریخ، ساعتهای شنی و ساعتهای آبی نیز برای اندازهگیری زمان به کار میرفتند.
با پیشرفت علم و تکنولوژی، ساعتهای مکانیکی و سپس ساعتهای دیجیتال به وجود آمدند که دقت بیشتری در اندازهگیری زمان داشتند.
بنابراین، مخترعان اولیه ساعتها با استفاده از مشاهدات طبیعی و تجربیات خود، زمان را اندازهگیری میکردند.