من چشمام ضعیفه راستش...چند وقت پیش تو دانشگاه ایستاده بودم یه پسری چند قدم از من دور تر ایستاده بود البته این پسره همکلاسمه ولی زیاد باهاش برخورد نداشتم خلاصه با یکی از اشناهام اشتباه گرفتمش یکم نگاش کردم حدود پنج دقیقه خدایی تیپش شبیه یکی بود که میشناسم بخاطر ضعیف بودن چشمام چهره ها رو واضح نمیبینم و این فرد متوجه شد دارم نگاش میکنم و از همون لحظه این اقا رو هر جایی میدیدم بهم نگاه میکرد ولی نه تابلو البته من متوجه نشدم دوستم میگفت...امروزم کنار دوستم بودم خواستم به یکی دیگه از دوستام اشاره کنم بلند گفتم نگین اونجاست کنار اکیپ سپهر اینا...اسمش سپهره...و مطئنم شنید از بخت بدم سر جلسه امتحان دقیقا کنار هم بودیم و این اقا دیگه واضح داشت نگام میکرد طوری که معذب شدم....بعد این خودش دوست دختر داره ...دوستم همش بهم میگه با این کارایی که کردی طرف فکر کرده تو کفشی بخاطر همین داره نگات میکنه اماده باش دوست دخترش بیاد گیساتو بکنه دوست دخترشم همکلاسمونه...ولی به خدا کارام تصادفی بود و فکر نمیکنم انقدر مهم بوده باشن که دوستم بهم میگه...همش استرس بهم میده.. و حس میکنم داره از کاه کوه میسازه..یعنی واقعا همچین فکری کرده؟