یه مشکلی دارم یک ماه شب و روز گریه بی تابی،دیوونه شده بودم.و تا جنون پیش رفتم تا سه شب پیش.در این حد که میخواستم گاهی برای یک لحظه هم شده نباشم و بمیرم.از وقتی بابت مشکلم توکل به خدا کردم و ائمه رو واسطه قرار دادم دلم آروم گرفته... .اصلا عوض شدم بی تابی نمیکنم.دیگه ارومم.این رفتار من عجیب نشده؟من الان باید خیلی بی تاب باشم و گریه کنم ولی اصلا گریه ام نمیاد.چه کار کنم؟؟دلم میخواد اشک بریزم ولی یه حس آرامش خاطر دارم که اطرافیان میگن حتما قرص آرام بخش خوردی.کسی تجربشو داره؟