الْسَلامُ عَلی اَسیر الْکُروباتْ وَقَتیْلِ الْعَبَراتْ اَللَهُّمَ اِنّی اَشهَدهُ اِنّهُ وَلیِّکْ وَابْنِ وَلیِّک وَصَفّیِک وَابْنِ صَفیِّکْ الْفایزٌ بِکَرامَتِکْ اَکْرَمْتَهُ بِالْشَهادَتْ وَحَبَوْتَهُ بِالْسَعادَتْ وَاَجْتَبیتَهُ بِطیبٍ اَلْوِلاده. هرکه خدا را؛ آنگونه که سزاوار اوست بندگی کند. خداوند بیش از آرزوها و کفایتش به او عطا می کند. (حضرت امام حسین علیه السلام)