در واقع اول رفیقمه بعد نامزدم خیلی جوریم باهم
تو جامعه ی ما دخترسنش بره بالا اکثرن تنها میشه چون رفیقاش یا متاهلن و دوستی با مجردا خط قرمزشونه یا ی سریا خط قرمز رو رد میکنن و ارتباط باهاشون تباهی عمره
الان من رفیقی ندارم و تنها رفیقم نامزدمه همه جوره هم هوامو داره و ب حرفام گوش میده و من تنها رفیقشم اونم با رفیقاش اینطوریه و مثل همیم الان این خوبه یا بد؟
ما اذیت بشیم یا ناراحت بشیم از هر چیزی بهم دیگه میگیم و از صدای همدیگه حال همو میفهمیم
حالا این خوبه یا بد
خوبه
عالیه
چند سالته
نههه خییییلی بدههه فقط کات کن 😑😐😒
ینی تو نمیدونی این خوبه یا بد؟ 🗿 چرا باید بد باشه اصلا؟
خوبه ولی زیادی همه چیز زندگی و خانواده ات رو بهش نگو
چی باعث شد شک کنی ؟
خیلی خوبه که
ایشالله به موقعش همچین رابطه ای قسمت ماها ❤
منو پارتنرمم همینطوری هستیم
شوخی میکنیم کل کل میکنیم دعوا میکنیم قربون صدقه میریم آشتی میکنیم از جزئیات زندگی هم خبر داریم
خلاصه تو غم و شادی ها کنار همیم
بنظرم خوبه
ولی بازم بستگی ب طرف مقابلت داره
در هر صورت آدم باید بالانس رفتاری رو رعایت کنه
خوبه.اما این که رفیق دیگه ای نداری خیلی بده
ادم باید همه رو کنار هم داشته باشه
ما شوخی و درد و دل و قربون صدقه رو داریم اما استرس و اضطراب برای من و نامزدم بده بیماره و منم‌استرس و اضطراب میگرن میگیرم باهاش پس مشکلی پیش بیاد حلش میکنیم با حرف زدن و از دعوا متنفریم
اما خیلی راحتیم‌میترسم بعدنا مشکل ساز بشه تا الان خدا رو شکر خوب بوده
