موقع نوشتن چه حسی دارین
نوشتن باعث میشه که مشکلات و اشفتگی ذهنی تون رو فراموش کنید ؟
من به خاطر مشکلاتی که تو زندگیم دارم خیلی سختی کشیدم یه عالمه دغدغه فکری دارم و انگار زندگیم کلا با آرامش قهر کرده
بچه ها من استعداد نویسندگی دارم تو گذشته ذهنم پر از ایده و داستان بود ولی الان با وجود مشکلات انقدر فکرم درگیره که دیگه حوصله هیچکاری ندارم و حس میکنم که استعدادم هم به طور کل داره کور میشع
دوس دارم بنویسم ولی نه انگیزه ای برام مونده و نه ذهن آروم و بی تنشی
من علاقه دارم به نوشتن
اگه اون احساست واقعی باشه خوده دستات به حرکت میوفته
نوشتن ذهن بی تنش نمیخواد
مینویسی و فکراتو رو کاغذ ردیف میکنی
قرار نیست شاهنامه بنویسی
نوشتن حالمو خوب نمیکنه بلکه حال خوبم باعث نوشتنم میشه
وقتی می‌نویسم انگار توی دنیای دیگه ای قدم می‌زارم ، کلمات جان میگیرن و من زمان رو گم می کنم، حس قشنگیه
دقیقا منم
استعداد دارم یمدتم مینوشتم ولی الان دیگه اینقد فکر و خیال دارم ک نه مث اونموقعا ایده های جالبی به ذهنم میاد نه اصلا دل و دماغش و حوصلشو دارم
فقط بنویس نیاز نیست شروع گل و بلبل باشه
من بخاطر حجم درسایی که دارم زمان هیچ کاری ندارم ولی اگه وقتایی بخوام یه چیزی بنویسم یا بکشم بکل اطرافو همه چی فراموشم میشه میرم تو یه دنیای دیگه
برا همین میگن هنر دوای روح ادمه باعث میشه خیلی چیزا درحین انجام یادت بره
من ترانه می نویسم و یه رمان هست روش کار میکنم که بنویسمش.
باید هر طور شده بنویسی و هر چیزی هم خواستی بنویسی. بعد یه مدت راه میافتی و ضعف ها و خوبی های نوشتنت رو میفهمی. ولشون نکن! آدم خوب نیست بچه هاشو ول کنه! میفهمی که؟
