تو یه تاپیکی که در مورد معذرت خواهی از مادرشوهر بود بعضی کاربرا گفته بودن مادرشوهر رو باید مثل مادر دونست. چرا هیچ جوره من نمی تونم همچین فکری بکنم وقتی مادرشوهر من مثل بچه اش با من برخورد نمی کنه من چرا باید فکر کنم اون مادر منه 🙄 یا اصلا مگه رابطه عروس مادرشوهری چه ایرادی داره یا چیز بد و زشتیه که بعضیا میگن آدم باید مادرشوهر رو مادر بدونه برا خودش نه مادرشوهر؟ این بعضیا من جمله همسر خودم که اگه بهش بگی مادر شما مادر من نیست مادرشوهر منه انگار به مادرش توهین کردی😐 والا آدم مادر خودشم بعد بیست سی سال یهو ببینه بگن این مادرته اون حس مادر فرزندی رو به نظرم حس نمی کنه چون پشت بعضی روابط فقط ادعا و شعار نیست کلی زحمت و فداکاری و خاطره وجود داره
البته این نظر منه نمیگم قطعا درسته ولی خوب احساس می کنم بعضی وقتا ما تو بعضی چیزا اغراق می کنیم و اولش خیلی تخته گاز میریم و از هم توقعات بیجا پیدا می کنیم بعدش هم کلی ناراحتی تحمل می کنیم به خاطرش
