خب دیگه باید حلش کنی عزیزم
اول از همه بدون ک حساس شدنت شرایط رو بدتر میکنه
همسر منم ب شدت ب خانواده وابسته بود
منو انقد میبرد میاورد ک سر حاملگی بچه اولم یه سره رفتیم اومدیم با اینکه شرایطم حساس بود و جفتمم پایین بود
سعی کن کم کم این وابستگی رو کمش کنی یهو نمیشه
خیلی بهش نزدیک شو بذار حس کنه تو هم مث خانوادش دوسش داری و درکش میکنی
صاحبخونه تا ۱۵ دی وقت داشتیم هنوز حتی ی قاشق هم جمع نکردیم
ی چیزی بگم
دلم میخواد جدا بشم برم
خیلی خسته ام
از بی مسئولیتی
از بی پولی
از تنهایی
از بی محبتی
ما ی ساله ازدواج کردیم ی شب کنار هم نخوابیدیم😔😔
امشب بدجور فکر جدایی افتاده به سرم
چون بد جور تنهایی کشیدم دیگه بریدم
اما نمیدونم حانوادم حمایتم میکنن😔
آره بابا بیخیال فردا خدایی ناکرده هزار تا مریضی میگیری بدون دعوا و دلخوری یکدفعه خودتو بزن به مریضی بگو کاش خوب بودم کمکت میکردم نمیدونم چی شد وسط این اسباب کشی دست تنها موندی اعصابم خورده تلو تلو بلند شو یه چیز کوچک بردار دوباره بشین بگو خیلی درد داری
جوری باش باور کنه
طبیعیه چند سال زمان لازمه عزیزم
تو محبتت رو ادامه بده سرد نشو یادت باشه منو تو تازه وارد زندگیشون شدیم اما خانواده از نوزادیشون باهاشون بودن
سعی کن سرتو گرم یه چیزی کنی مث درس خوندن یا ورزش ک از فکرای اینجوری کمی فاصله بگیری
اسباب کشی هم اوکی میشه از الان حرص فردارو نخور
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
58 ثانیه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
