بچه ها دغدغه ام نیست که تو رابطه برم یا پسرا رو جذب کنم ولی گاهی وقتا میشینم فکر میکنم که چرا انقدر تنهام .
همه اطرافیانم نظرشون اینه که خیلی چهره زیبا و بانمکی دارم من دانشجوم خوابگاهیم حتی بین بچه های خوابگاه معروفم به اون دختر خوشگله که فلان اتاقه . خودم اصلا اعتماد بنفس ندارم توی خوابگاه میبینم دخترایی که خیلی خیلی خیلی چهره معمولی دارن بقول خودمون اصلا داف نیستن یا حتی از نظر بهداشتی به خودشون نمیرسن ی لباس خوب نمیپوشن ولی واقعا پارتنر های خیلی خوبی دارن . خب طرف اولین بار که با اخلاق طرف آشنا نمیشه باید از ظاهرش خوشش بیاد ک بیاد جلو ! ولی من هیچ پیشنهادی ندارم ! یعنی هیچیییا. همش فکر میکنم زشتم یا بد تیپم که کسی طرفم نمیاد !
همین باعث شده کلا احساس کنم اصلا دوس داشتنی نیستم حتی گاهی فکر میکنم ممکنه تا ابد تنها بمونم ...
