افرادی که پدر یا مادر بیماری دارند که سالهاست مراقب آنها هستند و این امر بر آنها صعب شده است
یا پدر و مادر خیلی بداخلاق و تندخویی دارند که آنها را می رنجاند
یا همسری دارند (زن یا مرد فرقی ندارد) که آنها را آزار میکند
یا اسیر اولاد یا همسایه یا فامیلی هستند که راه گریزی از آنها نیست
این دستوری است از مرجع تقلیدی بزرگ که دستش در دست معصومین علیهم السلام بود و اینرا خودشان به بنده فرموده و توضیح دادند که این مطلب بزرگ از معصوم ع به ما رسیده است قدرشان بدان
از آنجایی که قصد نام بردن از بزرگان را ندارم نام مبارک این بزرگوار را ذکر نمیکنم اما همینقدر عرض میشود که همه شما عزیزان آن بزرگوار را دوست داشته و دارید
عین عبارتشان را بدون هیچ دخل و تصرفی خدمتتان عرض میکنم. فرمودند:
"خودت را ببند به سوره قدر" و حتی اگر خیلی ناراحت شدی به زبان نیاور حتی اگر در دلت بد و بیراه میگویی! ولی به زبان نیاور(فحش نده، بد و بیراه نگو)
خدمتشان عرض کردم سوره قدر چطور عدد و شرایطی ندارد؟
فرمودند:
خیر، خودت را ببند به سوره قدر به نیت عبور
هرچقدر میتوانی بخوان هرچه بیشتر بهتر
شب، روز ، نصف شب، در سفر، در حضر در راه، پیاده، سواره
یکبار شد یکبار هزار بار شد هزار بار هرچه میتوانی بخوان
شرایط بود و تنها بودی بلند بخوان، نشد در دلت بخوان به نیتی که میخواهی
خصوصا اگر امر پدر یا مادر باشد
خداوند متعال درجاتی میدهد که اصلا نمیتوانید برای کسی بازگویی کند