انتقالی دانشگاه تبریز به دانشگاه تهران

نمیدانم چرا تحمل جمعیت را ندارم...تحمل زندگی فامیلی را ندارم...من آنقدر به تنهایی خود عادت کرده ام که در هر حالت دیگری خودم را بلافاصله تحت فشار و مظلوم حس میکنم..تا دور هستم دلم میخواهد نزدیک باشم و نزدیک که میشوم میبینم که اصلا استعدادش را ندارم...!

 همونیم که هنوز با شنیدم لالایی گریم میگیره همونیم که هنوز که هنوزه اتفاقی میفته میگم بابام پشتمه عین همون بچگیا ❤️‍🩹 قراره این روزهام تموم شن ناراحتم ازینکه هر ثانیه از عمرم یعنی کم شدن از عمر خانوادم خدایا من نصف عمرمو میدم ولی تو به خانوادم اضافه کن آخه میدونی من بدون اونا نمیتونم اگه اونارو از من گرفتی پس منم باهاشون ببر آخه مامان نگرانم میشه آخه بابا استرس میگیره و میریزه تو خودش من چطوری بهشون بگم اون موقع؟چطوری بگم حالم خوبه چطوری بگم رسیدم دانشگاهم؟منم باهاشون ببر💔

نمیدانم چرا تحمل جمعیت را ندارم...تحمل زندگی فامیلی را ندارم...من آنقدر به تنهایی خود عادت کرده ام که در هر حالت دیگری خودم را بلافاصله تحت فشار و مظلوم حس میکنم..تا دور هستم دلم میخواهد نزدیک باشم و نزدیک که میشوم میبینم که اصلا استعدادش را ندارم...!