من همه راهها رو امتحان کردم.
پسرم رو میبردم تو کوچه میذاشتم تو کالسکه بعد یه لقمه غذا میزاشتم دهنش با سرعت جت راه میبردمش مکافاتهایی کشیدم که نپرس.
از اخر به حرف مادربزرگها رسیدم که اینقدر لی لی به لالای بچه ها نزارید گشنش بود خودش میخوره.پسرم رو از دوسالگی که کاملا زبونش باز شد ول کردم خیلی خیلی بهتر شد.
الانم دخترم بدغذا هست ولی مثل پسرم سربسرش نمیزارم هم اون راحتر هست هم من.
هر وقت خورد بهش میدم نخورد هم خوب نخورده دیگه.