این تصمیمی هست که خودت و همسرت باید باهم بگیرید ،ببین بعضیا ذاتن بچه دوست دارن ،بعضیا تو ذهنشون گنجوندن زندگی یعنی شوهر کردن و بچه داشتن ،یعنی یکی از این مراحل نباشه دق می کنن ،ولی من به شخصه آدم خوشگذرون بودم و اینکه از مسئولیت متنفرم، ببین الان جون به جون بچم وصله ،عاشقشم ،ولی خداییش زندگی بدون بچه بهشته بهشت،با بچه زندگیت فقط می شه دغدغه و من از این متنفرم ،از حاملگی و دردهاش، یه روز لک بینی داشتم ،ویارهای وحشتناک، درست نمی تونستم بخوابم ترک شکم ،بعد زایمان ،یه روز بچه واکسن داره ،کولیک داره ،سیر میشه ،آیا وزن میگیره ،همش باید درگیر باشی ،بعضی بچه ها تا یکسال خوابشون تنظیم نیست ،تازه چهاردست و پا راه می ره خونت و به هم می ریزه ،من که جایی مهمونی دعوت بودم عزا میگرفتم کسی نبود بچم و بگیره آماده بشم و هزاران مشکل دیگه تازه اینا زمانی که بچت سالم باشه ،خدایی نکرده مریضی چیزی داشته باشه واویلاست