بدون هیچ دلیل خاصی صرفاً چون توی این سن کنکور قبول نشدم احساس اضافه بودن می‌کنم و از خودم متنفرم

عزیزم منم عاشق پزشکی بودم

اما توان روانیشو نداشتم و پدر و مادرم نمیتونستن برام خرج کنن تا مدرک دکترا

رفتم حسابداری

خب هزار تا رشته بدون کنکور هست پیام نور 

میرفتی خودتو سر گرم میکردی

عزیزم ب جای این حرفا میتونی بری یه جایی کار کنی حتی نیم وقت حتی کاری ک دوس نداری چون الان یجوریه که همه اجباری یه کاری میکنن وگرنه هیچکس باب میلش نیس کارش . و دوما اینکه اگه یکی دو سال درس خوندی نمیتونی بخونی و قبول نمیشی و برات سخته نخون قرار نیس همه برن دانشگاه . الان من ی جایی کار میکنم طرف متولد ۸۰ هس ازم نه  سال کوچیکه تقریبا از وقت پیش کار کرده یه زمین خریده ب اسمش هس و طلا و خیلی چیزا اونوق منم مث تو خودمو الکی فکر و خیال چن سال دانشگاه بعد از اونم بیکار و بیعار هرازگاهی کار کردم اونم خرج کردم . ب فکر اینده باش والسلام .

من قبول کردم ک بعضیا برا رشته های تاپ ساخته شدن بعضیا ن

مجبورم تحمل کنم

دوستام همه دکتر شدن چون

مث من مدام حمله پانیک نداشتن قرص نمیخوردن

مشکلاتشون تو زندگی سطحی بود 

پدر و مادرشون براشون خرج کردن و زندگیشونو ریختن به پاشون

اگر دخترم چهار سال از عمرش رو بدون برنامه و اینقدر شل برای کنکور میذاشت از دستش خیلی ناراحت میشدم

اییین همه رشته داریم که شغل هم دارن

برو  ناخن کاری

ببین یه رشته که به علایقت نزدیک انتخاب کن برو بخون ،از تو خونه موندن و این افکار چرندی که تو کله ات هست بهتره،از الان شروع کن،هرکس راه خودش بار خودش رو داره ،اولا مقایسه نکن،دوم این حس ات حاصل پیش گویی و پیش بینی خودت هست،تو پاشی حرکت کنی اونا خوشحال تر میشن قطعا،ضمن اینکه گول اینو نخور مدرکم خوبه نیست ،همون یه روزی به کارت میاد که در تصورتم نمیگنجه،پاشو عزیزم پاشو حرکت کن،اصلا دیر نیست اصلا،یه یاعلی بگو 

نباید بترسی دیگ اولش با مادرت برو هرجایی ک میخای بری برا سرکار ک محیطش سالم باشه چون الان وضع جامعه خرابه تویی ک تو جامعه نبودی . بیکاری و الوی درس خوندن ب جایی نمیرسونه تورو وقتی نمیتونی برای اخرین بار سعی کن درس بخون ک قبول شی نشدی دیگ ولش کن . این زمانه فقط پول پول پول .