یکی مثل پدرمادر من
الان ۲۲ سالمه
هیچوقت نذاشتن تو جامعه باشم
همیشه گفتن دختری خوب نیس دختری فلانه بیساره
کلاس زبان
ورزش
هنر
موسیقی
بیرون رفتن با دوستام
تفریح خانوادگی جاهای عمومی
کارکردن
دانشگاه رفتن
همیشه جلومو گرفتن
وقتی هم میگم افسرده شدم و میخوام خودکشی کنم به تیریش قباشون برمیخوره
توروخدا بچه میارین یکم به فکر بزرگسالیش باشین
بد نیس هیچ مهارتی یاد نگیره؟
