شماهایی ک نمیدونین ازدواج فقط قسمته صددرصدی هست و مثل تولد و مرگ فقط دست خداس و ی وقتی داره....خیلیا هستن شاید تو سرنوشتشون اصلا شوهر خدا براشون نخواسته ک خیلی درصدش کمه خیلی ک باز اونم حکمت خداست....بخدا نمیخوام شعاری بگم ن مجردی خوبه و حیفه مجردی نیس چون این شعارها اذیت کننده تر از اینی هست ک حتی بپرسن چرا ازدواج نکردی؟؟؟من خودم بالاخره مجرد بودم مثل همه دوس داشتم شوهر کنم چون بالاخره دوست متاهل داشتم وقتی خونشون میرفتم منم دوس داشتم شوهر کنم خونه خودم باشم راحت باشم....مخصوصا منی ک مجردیم وااااقعا عذاب ب معنای واقعی بود و ازدواج رو تنها راه فرار از مجردی و جهنم و عذاب بود...فقط دوس داشتم بگن شوهر کرده....وقتی ازدواج اول رو ک کردم.....دوس دارید زندگیناممو بدونین بگین ک براتون بگم....چون من خیلی دوس داشتم زندگیناممو بصورت کتاب بیرون بدم ولی قسمت نشد....ولی الان دوس دارم اینجا بگم ...اگ کسی میخواد زندگیناممو بگم ....
بگو گلم
من تاپیکتو ذخیرە میکنم گمت نکنم
سلام جانم ، اگر ناز نمیکنی و قطره چکونی نمیگی، هر وقت گذاشتی لایک کن بیام بخونم
خب نگفتین ادامه شو..... وقتی ازدواج اول رو کردین چی شد؟
من فقط میخوام خونه مستقلی داشته باشم چ مجردی چ اگه پیش اومد متاهلی
من حوصله ی داستان ندارم راستش در ۳خط برام کامنت کن کافیه ممنون🫂
وقتی ازدواج اول رو کردم ک خیلی راه دوربود اون موقع کرمان زندگی می‌کردیم من تو تلگرام با یک پسری دردودل کردم ک تو یک گروه آشنا شده بودیم من و یک دختر دیگ در تلاش بودیم دل اون یک پسر رو ب دست بیاریم ک متاسفانه من موفق شده بودم گویا اون دختر خیلی راحت‌تر بود و ادای عاشقا رو در می‌آورد چون همشهری شوهرم بودن و قبل آشنایی با من با شوهرم دوست بودن و بیرون همو دیده بودن و میشناختن اما شوهرم منو برا ازدواج انتخاب کرد چون با اینک راه دور بودیم اهل شماره دادن و عکس نبودم اهل ویدئو کال نبودم....خلاصه بگم ک من و ایمان انگار قسمت هم بودیم ولی برا مدت کوتاه....وقتی عقد کردیم اخلاقش عوض شد دیگ اون آدم عاشق پیشه ک حرفای عاشقانه میزد نبود و خیلی عجله داشت برای رفتن زیر یک سقف خلاصه دقیقا زمستون بود ک من و ایمان رفتیم خونمون و دقیقا شب اول انگار باردار شدم دقیقا اگ با سن بارداری حساب کنم ۱۴ سال پیش میشه خلاصه من تو اون ۹ ماه چ آرزوهایی داشتم ذوق کرده بودم سیسمونی گرفتیم ...خلاصه وقتی فهمیدیم ک بچمون دختره هردومون از خوشحالی بال درآوردیم چون اونم دختر میخواست منم ...اینهمه ۹ ماه عذاب بکش تو گرما و سرما و سختیهای بارداری و ویارهای شدیدشم ک نگم براتون...شوهرم خیلی یکهو اخلاقش عوض شد چون مخصوصا دهن بین بود هرچی خانوادش میگفت اجرا میکردن بعد شوهرم دوقلوعه یک قلوش ک چندین سال بود ازدواج کرده بودن از سن خیلی پایین....کاری ندارم این جلو من هی ب ایمان میگفت ب زنت چ ربطی داره کجا با دوستات میری و میای من باشم محکم میزنم دهنش ...خلاصه جاریم هم خیلی خیلی اذیتم می‌کرد من تو شهر غربت تنها گیر آورده بودن خلاصه وااای واییییییییییی بدترین قسمتش پدرشوهرم بود هنوزم ک هنوزه مثل اون روزای ازدواج حتی بهش فکر میکنم تمام بدنم میلرزه اون بی‌شعور هرگز اجازه اینک با ایمان بگم بخندم تو تنهایی نمی‌داد یا یکهو تو خونه تنها بودیم دستامو حلقه میکردم دور گردن ایمان ک ببوسمش یکهو مثل گاو سرشو مینداخت میومد مارو ک تو اون صحنه میدید دیگ اون شب بدترین شب عمرم میشد تا ب شوهرم یاد میداد زنتو بزن اینم میزد جوری ک ب شکمم لقد میزد و مادرشوهرم و جاریم همش میگفتن ک ویار چیه باز این ادا اصولاشه ...خلاصه بگذریم ک موقع زایمان برام زدن پرخطرترین مادر سزارینی چرا چونک انقدر با تروماهای بدی از مجردی ب خونه شوهر رفتم باز با ترومای خونه شوهر مخلوط شدن دیگ یادمه ک تو بیمارستان توی اکباتان زایمان کردم یادمه برام بی حسی زدن ولی خب همه تو اتاق خیلی تلاش کردن ک بیهوش نشم جوری ک یکی از اقاهایی ک دانشجو بودن انگار فقط با انگشتاش دوتا چشامو نگه داشت ولی خب رفتم کما و جوری ک دکتر گفته بود ک اگ تا یکساعت دیگ بهوش نیومد کاورش کنید و بفرستید سردخونه هیچوقت اون صحنه رو یادم نمیره ک کناریم رو ریکاوری کردن خدا برا کسی نیاره از زندگیه همه ب دور....بعد
سلام گلم کامل شد ریپ بزن لطفا یانصفشوک گفتی
متاسفم برا ماهایی که خونه پدر خوش نمیبینیم ....
لطفا منو لایک کنید
