خیلی تنهام خیلی همه از من بدشون میاد هیچ وقت وایب خوبی نتونستم ب بقیه بدم هر جا رفتم منو دلقک خودشون گذاشتن به هر حرفم میخندن جواب میدم میخرم میکنن جواب نمیدم مسخره میکنن هرچیزی که من داشته باشم بدترینه اما همون رو اگه خودشون داشته باشن بد نرینه قیافه من رو زشت میدونن ( زشت نه ها خودشونو از من بهتر میدونن در حالی که به خدا برعکسه)
اخلاقم خوبه ب همشون خوبی میکنم هر مسخره ای میکردن ناراحت میشدم اسمم رو میزاشتن بی جنبه اما الان تازه قبول کردن گفتن آره با جنبه ای شوخی های ما از حدش گذشته.. ب خدا چیز خاصی هم ندارم حسودیم رو بکنن قیافه معمولی شرایط معمولی وو... نمی‌دونم سانس ندارم دعا دارم بدبختم چیم؟
