خب یک اینکه این روابط توی جامعه ما هنوز جا نیفتاده و گناه حساب میشه خودتم میدونی
خونواده هاهم نمیتونن قبول کنن این یه مورد که حتی اگرم باهاش اوکی بشی اینده ای باهم نخواهید داشت تو جامعه فعلی ما درنتیجه اسیب وابستگی خیلی زیاده
جداازهمه این ها این شخص خودش فرد دیگه ای رو تو زندگیش داره
اینکه بخوام بهت بگم بهش فکر نکن خیلی مسخرس و فقط به زبون راحت میاد چون فکر تو دست خودت که نیست
پس کاری که باید بکنی اینه که اجازه بدی یه زمانی رو فکر این شخص ذهن تورو درگیر بکنه بیادو بره بعد خودتو مشغول کن اگه سنت کمه و کار نمیکنی کار خونه یا نقاشی یا کارهای هنری کلا
اجازه ناراحتی و غم به خودت بده مجبور نکن که نه حتما باید حال خودمو خوب کنم
و اینکه هرچقدر بخوای سعی کنی ببینی اونو یا مدام مرور کنی خاطره ها و حرفاشو درد و رنج بیشتری رو تحمل میکنی