اصلا بهش فکر کردید تا حالا ؟ بِ اولین شبی کِ قرارِ تنها تو قبر باشین؟
خودم خیلی بهش فکر می کنم...خیلی خیلی خیلی ام میترسم...راستش خیلیم ب این دنیا و زیبایی هاش وابسته ام و این دنیا خیلی برام جذابه...فکرم میکنم دلیلِ ترسمم همینِ کِ هیچ آمادگی و توشه ی خوبی ندارم 😕
الان که دارم اینو برات مینویسم، کاملاً رایگانه، ولی واقعاً نمیدونم تا کی رایگان بمونه! من و دخترم بدون حتی یه ریال هزینه، یه ویزیت آنلاین از متخصص حرفهای گرفتیم. کامل بدنمون رو آنالیز کرد، تکتک مشکلات رو گفت و راهحل داد.
خودم کمر و گردنم خیلی مشکل داشت، دخترم هم پای ضربدری و قوزپشتی داشت… و باورت میشه؟ همهش رو درست کردیم!
وجودِ ما اَبدی و همیشگی و بینهایته یعنی اَصلا مرگی وجود نداره و عالمی بالاتر و زیباتر از این دنیا وجود داره که طبق تجربمون خیلی ساده میشه به این حقیقت پِی برد...ما همیشه در زندگی مرگ که همون به معنی ترک هست رو تجربه میکنیم یعنی مرگ هست که ما به مرحله بالاتر بریم...مثل ترک کودکی و ترک نوجوانی و جوانی که بالاتر میریم و مثلا اگه کسی بگه من کلاس هشتم رو ترک نمیکنم اصلا نمیتونه بره مرحله بالاتر....ما وقتی به چیزی عادت میکنیم دیگه تصور غیر از اون عادت برامون سخته....مثل کسی که مواد میکشه بهش بگید به جای مواد میشه چیزهای مقوی و بهتری خورد باور نمیکنه....واسه همین هم ما که عادت کردیم به دنیا اگه بگن ما بینهایت هستیم و عالمی بالاتر هست باور نمیکنیم چون عادت کردیم به این شرایط درصورتی که قطعا و قطعا عالم بینهایت وجود داره چون ما وجودمون بینهایته...
چون من این صحبت رو خیلی شنیدم ولی خوب راجب آخرت ام خیلی شنیدم..برام مهمه ک بتونم یکم درک درست پیدا کنم حداقل شاید این حجم از ترس و پریشونی نصفه شبام بریزه
چون امبدی ندارم، فقط دارم شب و روز مبکنم شب رو روز.بعد مرگ خواهرمم خیلی دلتنگشم، تنها نیستم کنارشم، ...
الهی کِ خدا خواهر عزیزتون رو رحمت کنه...الهی ک روحِ شون در آرامش ابدی باشه...بله مرگ عزیز واقعا واقعا سخته...بدتر از همه اینه کِ میگن خاک سرده در صورتی ک روز ب روز ب غمت اضافه می شه
هیچ انسانی با مرگ از بین نمیره و کسایی که از دست دادیم فقط جسم که یک لباس هست رو کنار گذاشتن و هنوزم در کنار ما حضور دارند....من خودم پدرم مدتی پیش فوت کرد و این حقیقت برام روشن شد که اصلا مرگی وجود نداره و ما همیشه حضور داریم...از یک دونه ی کوچیک که زیر خاک رشد میکنه و تبدیل به یک درخت سَرسبز میشه و هرسال در بهار شکوفه میده میشه فهمید که هیچ چیزی در این دنیا از بین نمیره و هیچ اشتباه و نقصی هم توی این عالَم نیست....وجودِ ما بینهایت هست و همیشه در لطف و عشق زندگی خواهیم کرد چون این جسم ما فقط یک لباس هست که با مرگ هم ما ادامه ی زندگیمون رو خواهیم داشت....
اگه واقعا مرگ انتخابی بود من خودم اولین نفر انتخاب میکردم نه به خاطر سختی های این دنیا اتفاقا این دنیا پر از زیبایی و رحمت هست بلکه به خاطر اینکه ما با مرگ فاصلمون با بستگانمون خیلی کمتر میشه و همیشه درکنارشون هستیم و انقدر غرق نور و زیبایی و عشق خواهیم بود که تموم زیبایی های این دنیا در برابرش سَرسوزنی خواهد بود...
شما رو چ حسابی این و میگی؟چون من این صحبت رو خیلی شنیدم ولی خوب راجب آخرت ام خیلی شنیدم..برام مهمه ک ...
دیدگاهها متفاوته بخاطر اینکه مرده ای زنده نشده بیاد تعریف کنه، اینایی هم که میبینی تلوزیون یا جاهای دیگه از تجربه مرگ حرف میزنن هیچکدوم نمردن فوقش تو کما بودن، خب زندگی مادیه روح همون جان ماست که با مرگ نابود میشه شاید یه نفر دیگه نظرش متفاوت باشه اما در کل هیچ عقل سلیمی باور نمیکنه که بعد از مرگ این داستانا پیش روی ما باشه.