من که میگم بعد ۲۶ سال به ازدواج فکرکنین با همشهری خودتون ازدواج کنین این اختلاف فرهنگ وسلیقه هرجیم زن ومرد باهم خوب باشن وزندگیشونم خوب باشه این دوتا مسئله زندگی رو بعضا دچار تشنج میکنه ....پیش خانواده ی شوهر نرین ...تو عقد هم ماهی یه بار خونشون برین واسه یه وعده فقط غذا ....تو عقد رابطه نداشته باشین به هیچ وجه...بعد عروسی هم مثل بعضیا احساساتی وخل نشین مهریه ببخشین ورازها وسرهای خودتونو خانواده تونو تا اخر عمر با شوهرتون نگین ...هرکدوم رو جای خودشون نکه دارین تا احتراما حفظ بشه...عقد شد فوری ماهیانه تعیین کنین عادت بکنه به پول دادن بهتون حای اگه خسیس هم باشه عادت میکنه اگه زود بجنبین جون تازه هس وکله اش داغ قبول میکنه 😅پشت خانوادش غرغر نزنین وبدگویی نکنین لابلای حرفاتون ناراحتی ودلخوریاتونو بگین بدون اوردن اسم کسی....با خانواده ی شوهر هیچ وقت صمیمی نشین بخصوص جاری در حد سلام واحوالپرسی فقط ...از اول تو خونه ی هیشکی تن به کار کردن ندین رفتین مهمونی در حد جمع وجور کردن سفره باز کردن و جمع کردن کمک کنین بیایین بشبنین مثل خانم...تو خونه ی مادرشوهر مهمونی چیزی یا فقط خودتون بودین یه ظرف بشور ومرتب کن ....هرچقدم عاشق باشی بزار برات خدج کنه درحد متعادل پس اندازم بکنین اما شورشو درنیارین ولخرجی هم همینطور...از اول حاملگی شروع کنین مس انداز برای بچتون تا هم موقع زایمان دست خالی نباشیم هم تا ۲۰سالگی بچه پس انداز کنین بلکه یه خونه ای براش خریدین .....دیگه خوددانین😅😅😅باتشکر یک عدد هموطن❣️