كاش شب ميخوابيدم صبح بيدار نميشدم.من كلا روحيه درب و داغوني دارم چون از كودكي مادري داشتم خيلي بد دهن و بي رحم و سرزنش گر كه هميشه به من گفته بود من تو رو نميخواستم و سقط ات كردم ولي سقط نشدي....كلا از مادرم فقط ناله و نفرين و بددهني و تحقير ديدم.مي دونم هرگز تا آخر عمرم خوب نميشم.ازدواج كردم با مردي كه فكر ميكردم خيلي خوب و خوش اخلاق و مبادي آدابه ولي اون هم اگه هم نظرش نباشم يا كلا حرفي بزنم فقط بددهني و تحقيرم مي كنه.از همه بدم مياد دلم ميخواد بميرم.خسته شدم از اينهمه فحش.از اينكه هميشه شنيدم نفهم بي شعور احمق .... من يه زن تحصيل كرده و شاغلم نه عامي ام نه بي سوادم تو كارم موفقم؛ ولي تو زندگي روزي نيست كه غصه نخورم.ميدونم اگه مادر نرمالي داشتم شوهرم جرات نميكرد بهم اين حرفا رو بزنه.بخدا تو فاميل شوهرم هيچ عروسي تحصيل كرده نيست احترام و عشق زن و شوهرها رو كه ميبينم حسوديم ميشه.حسرت ميخورم.
😔 غصه نخور منم مثل توعم تقريبا
من خسته شدم ديگه از زندگي كردن!!!چرا خدا فقط سر من بدبختي مياره.
مگه زندگی ودنیا چندروزه؟
الکی روزای عمرت و خراب نکن .. تویه ادم وموفقی ... مادرت حرمتش واجبه ولی رفتارش بد بود ..
بذارگذشته توی گذشتت بمونه اینده ات وبساز..
نذار چندسال دگ باحسرت بگی چ روزایی وبه فنادادم...
میگی که مستقلی...طلاق بگیر و دور از همه تنها از زندگیت لذت ببر باوا...❤
به مادرت فقط احترام بذار . انشا ا... نتیجه میده.مرد جماعت هم همه همین تیپ هستند. همه از دستشون نالانند
استارتر عزیز بچه هم داری؟
😞😞
تو رو خدا فقط كسي نياد خودش رو به رخ من بكشه كه واي من شوهرم ميپرسته منو و مادرم و پدرم دوستم دارن....
نميگم من و شوهرم هر روز جنگ و دعوا داريم.نه اتفاقا نداريم.خيلي ساكت و آروم هستيم و با هم خوبيم ميدونيد چرا چون من حرف نميزنم.اگه چيزي بگم كه خلاف ميلش باشه شروع مي كنه.راستش ميدونه من ناراحت ميشم و غصه ميخورم واسه همين از اين موضوع كه خانواده ام منو دوست ندارن به نفع خودش استفاده مي كنه
الان قهرم باهاش حرف نميزنم
ميخوام هيچ وقت آشتي نكنم
بخاطر اينكه بهم ميگه بيچاره تو جز من كسي رو نداري كسي قبولت نداره
ازش متنفرم كاش ميرفت ديگه پيداش نميشد
چند سالته ؟ بچه داری ؟
