شوهرم خیلی به دوستاش اهمیت میده یکیشم که در حد داداش شده همو داداش صدا میزنن خیلی حرص میخورم،مثلا میگم فردا فلان ساعت میریم جایی تازه پیش دوستشم میگم،فردا زنگ میزنه من دیر میام دوستم باهام کار داره،از فردا قرار بود بریم شهرستان آقا اومده میگه من میرم باغ دوستم کار کنم نمیتونم بگم نمیام حالا بماند که من هر وقت به دوستش نه میارم جنگ و دعوا داریم
چه سخت
هیچ راهی به ذهنم نمیرسه
یه خشم اژدها برو براش به نظرم
بهش بگو خب ب دوستت بگو بیاد شریک زندگیت بشه منو میخوای چکار😐😐😐
بگو یامن یا دوستات جدیت داشته باش واقعا اعصاب خورد کنن این مردای رفیق باز
عزيزم خوب شما هم برو,اگه مجرديه و زياد تکرار مى شه تا دير وقت هم هستن که اصلا صحيح نيست,اگر کوتاه مدت شما هم برين
نه مجرد نیست متاهله،اصلا اهل خلاف نیستن فکر بد نکنید،همه جور دعوا راانداختم،قهر کردم چیزی عوض نشده
بگو بچه تویی که به جای خانواده هنوز بادوستات بازی میکنی مهد کودکه مگه?
من۸سال با شوهرم راه اومدم حتی رفت و آمد خانوادگی با دوستاش داشتم با اینکه اصلا به هم نمیخوردیم همیشه با زبون خوش بهش میگفتم عزیزم اگه واجب نیست نرو اولویت با خانواده ست بعد دوست ولی انقدر اعصاب منو خرد کرد که آخرسر قاطی کردم گفتم یا رفقات یا من
فقط شانس اوردم منو انتخاب کرد
میدونین چیه؟چون اخلاقش خیلی خوبه،از همه لحاظ،تنها ایرادش اینه منم نمیدونم چجوری برخورد کنم که هم نمک نشناسی نشه هم دلش نشکنه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
