خیلی خستم
از همه ی جنبه های خودم و زندگی متنفرم
هرچی تلاش میکنم این زندگیمو تفکرم و روبه سمت مثبت ببرم نمیشه
هرچی پادکست و کتاب و روان درمانی و دارو درمانی بود اوضاعم رو بهتر نکرد که نکرد
زندگی ک دارم خوبه فقط نه برای من
حتی برای مردن هم فکر بقیه م اینکه چ تاثیری برای بقیه داره مردن من
دلم میخواد تا ابد خفه بشم با هیچکس حرف نزنم
دلم میخواد برم یجایی که هیچکس نباشه
دارم خفه میشم
روحم داره بالا میاره همه چیو
خستم از همه چی
همه ی راهارو رفتم و اخرش به بن بست خوردم
هرچی میگذره بیشتر از زندگی بدم میاد
کاش میشد ناپدید شم
فقط نمیدونم چجوری این دردمو بگم که قابل درک باشه
کاش ی قطره بارون بودم کاش ی سنگ کوچولو بودم واقعا اونجوری زندگی راحتتر بود
