بنظرتون پزشگی قبول شدن تو سی وسه سالگی خیلی دیره

درسته ولی وقتی میخاد بیکار بشینه تو خونه و کارای چرت بکنه چه بهتر که وقتشو با درس پر کنه و اخرشم حداقل به یه نفر کمک کنه بده؟ ولی اگه هدفای دیگه هم داره که هم زودتر بهش برسه و هم مناسب سنش باشه میتونه بیخیال درس بشه

اره ولی علاقه ندارم

خوب همون دختر خاله ات دیپلم انسانی هست ؟چند ساله هست ؟۳۱-۳۲؟

ببین من انسان به شدت واقع گرایی هستم دنبال روحیه دادن الکی هم نیستم با اینهمه دیپلمه های تجربی ۱۸ -۱۹ ساله پر انرژی که از مدارس تیزهوشان اومدن بیزون و هزار جور کلاس و معلم خصوصی و مشاور داشتن قبول شدن دختر خاله ات تو پزشکی تقریبا کار محالی به نظر میرسه نمیتونه با اون بچه های پرانرژی و قوی رقابت کنه 

حالا شاید تو روانشناسی زرد بگن شما هر کاری بخوای میتونی بکنی منم دیدم طرف تپ چهل سالگی پزشکی قبول شده 

اما به استثناها کار نداریم یک نفر تو صد نفر موفق شده ۹۹ نفر نتونستن واقعیت اینکه شانس دخترخاله ات نهایت پنج درصده 

پس بهتره دنبال رشته های مناسبتر بره 

دو‌خالت داره یا ایشون انسان بسیار با اراده و قوی هست که میتونه در کنکور و رشته به این سختی موفق بشه که خوب آدمی که آنقدر قوی هست بهتره بره دنبال رشته مناسبتر و زود بازده تری 

یا ایشون آنقدر قوی نیست که بتونه از پس کنکور پزشکی بربیاد پس دو سال از وقتش رو سر این کنکور هدر نده بره سمت رشته های راحت‌تر 

به هر حال رویاپزدازی فقط عمر آدم رو هدر میده بعد میگن شانس نداشتیم هر انسانی باید عاقلانه و منطقی مسیرش رو انتخاب کنه

افرین اینو موافقم👍

این مشاوره سابقه بالاست

۰۹۳۰۵۶۰۳۸۲۴

چون پزشک عمومی زیاد فایده ای ندارد باید تخصص بگیری که ۱۵ سال از عمرت می‌ره 

بدون داشتن زندگی عادی و فشار بالا و بدون حقوق فقط چهار سال طرحش حقوق داره که اونم انقد کمه بدرد نمیخوره 

و کلی فشار بهت وارد میکنن 

بعد ۱۵ سال  تازه مطب بزنی و جا بیفتی ۲۰ سال که به چه درد میخوره 

نصف این زمان تو هر کار آزادی تمرکزت بزاری از بالاترین بهترین اون میشی و حقوقت هم پنج برابر هر پزشکی میشه