از طرف دیگه سیاست هم خیلی در دست و پاگیری فضای واقعی مجازی موثره.
مثلا سایت دیوار رو در نظر بگیرین. این سایت از نظر امکانات با مدیران خودرو که فضای واقعی بسیاری در اختیار داره در رقابته و اغلب کارجویان برای کار به اون ارجاع میکنند.
لابد با خودتون میگین از اینکه فروشگاه ندیده ایم.
دیوار رو باید در شکایت های وزیر وزرا بیابیم و کمی هم عملی در موردش بدونیم.
اول اینکه نگاه کنید آنقدر پارتی کلفته که وزیر سابق در دولت رئیسی نتونست شکایتش رو ازش به جایی ببره.
دوم اینکه باز این فضای واقعی و فیزیکی داریم که به رسمیت نمیشناسه.
دیوار به نحوی دست حقوقی مافیای شهرداری هاست:
تو دیوار بعنوان کاریاب جستجو کنید: محله شاهنامه مشهد یا مثلا بلوار شاهنامه.
دیوار هنوز تایید نکرده که چنین منطقه ای رو نقشه وجود داشته باشه.
توضیح بیشتر اینکه منطقه شاهنامه مشهد شش-هفت سالی میشه که از شهر توس بعنوان مجموعه روستاها تغییر نام پیدا کرده به شاهنامه مشهد. همین تغییر نام باعث شده از نقشه محل و مراجعه دیوار حذف بشه. یعنی نه جایی به نام شهر توس الان داریم و نه جایی به اسم شاهنامه مشهد!
این اتفاق برای موقعیت جغرافیایی پایتخت یعنی تهران خیلی سخته که بیوفته، ولی برای مشهد امکان پذیره.
میخوام بگم سایت دیوار مردمی نیست:
تحقیقات رو بیشتر کنید. میبینید که شورای شهر مشهد چون کمی به رای مردم وابسته است، اندکی از خود خبر پراکنی میکنه که برای شاهنامه میشه خوب کار کرد، ولی خبری از ارایه این اخبار توسط خود شهرداری که شورای شهر انتخابش میکنه نیست.
چند سالی میشه که شاهنامه مشهد جزئی از آن به حساب می آید ولی شهرداری قصد انجام کاری برای آن ندارد. حتی نقشه تفصیلی این منطقه رو هم چند سالی میشه به دلیل نیاز به اهمال کاری و زد و بند ارائه نمیده.
اینجا چه کسی به کمک شهردار می آید؟
شاید باورتون نشه، ولی سایت دیوار
سایت دیوار آن روی دیگر زد و بندها رو نشون میده و نه چهره مردمی
اینجا هم باید بگیم خیلی سخته که سالها در محله ای در نقشه زندگی کنی، ولی گویی در واقع نیست.