همه معمولین دارن زندگیشونومیکنن من بامشکل بیشفعالی خودمو پسرم میجنگم اخرم هیچی به هیچی از دنیامتنفرم حسرت همه چی روبه دلم کاشت حسرت مامانم حسرت معمولی بودن حسرت یه کودکی آروم حسرت یه خانواده خوب حسرت یه عشق حسرت بچه های آروم حسرت معمولی بودن 😭😭😭😭😭سرموتو پاهای کی بزارم گریه کنم دلم خدا و اماما همه رو صداکردم قسمشون دادم ولی هیچ نورامیدی ندیدم خیلی بی انصافیه این دنیا خوشبحال همتون