سلام اول از هرچیزی بگم من هم مشابه شرایط شمارو داشتم پس کاملاااااا درکتون میکنم و میفهمم چه حالی دارید. اما به چندتا مورد میگم که روش فکر کنید
اول از اینکه بچه ها جذابیت های خودشون رو دارندو آدماازشون انرژی مثبت دریافت میکنند و اگر از اطرافیان درجه یک هم باشه همراه با محبت هم هست اما مطمئنننن باشید شخص اول زندگی همسرتون شما هستید شاید بروز نده اما در واقعیت غیر ازاین نیست و اگر بچه ی خودتون به دنیا بیاد مطمئن باشید مرکز توجه ثمره ی زندگی خودش میشه.
شاید روحیه ی شما کمی حساس باشه.بدون اینکه حرفی از اون بچه بزنید این قضیه رو به همسرتون بگید که چقدر با محبتش شارژ میشید و چقدر ازعشقی ک بهتون میده حالتون خوبه.مثل یک بچه که در مقابل رفتارهای بامزه و پر مهر ما میخنده ،زمان بروز محبت همسرتون حتما واکنش داشته باشید .خودتون جذابیتهای زنانتون رو بالا ببرید و سعی کنید برای همسرتون دلبری کنید.برای اینکه حساسیتتون نسبت به این موضوع کم بشه روی نقاط قوت همسرتون تمرکز کنید و مدام اونها رو برای خودتون تکرار کنید و بخاطر بیارید.رفتارهای مثبت همسرتون رو با تشکر و بوسه و بغل تقویت کنید.تفریح دو نفرتون رو بیشتر کنید و حواستون به اتاق خوابتون باشه.
در نهایت بدونید تمرکز و حساسیت روی این مورد بسیار بسیار زود گذر نتیجه ای جز فرسایش روحی و روانی و عاطفی براتون نداره.