اصلا دلم نمیخاستم اینجا حرف از زندگیم بزنم ولی واقعا احساس پشیمونی میکنم حسی بدیه ک همیشه باهامه و نمیدونم چطور باید راحت شم راه درست چیه.
مهمترین انتخابهای زندگیمو بد انتخاب کردم و حالا این شده نتیجه اش. سال 88ک کنکور دادم رتبه ام ب نسبت موقعیتی ک توش بزرگ شده بودم خیلی خوب بود میتونستم یکی از رشته های پیرا پزشکی رو قبول شم ولی با مسخره بازی شد کشاورزی... بعدش برا مرکز بهداشت بهیار میگرفتن خواهر اصرار پشت اصرار ک شرکت کن تو حتما قبول میشی چون واقعا درسم خوب بود اما من گفتم ن من میخام برم دانشگاه و جو گیر بودم و فک میکردم دانشگاه چ خبره رفتم لیسانس کشاورزی خوندم و الان بیکار.. هر روز بم سرکوفت میزنن ک اینهمه درس خوندی اینهمه هزینه شد برات آخرش چی.. از اینک زحمات پدرم بی نتیجه مونده از اینک خودم ب چیزی ک لیاقتشو داشتم نرسیدم واقعا ناراحتم. حتی ارشد شرکت کردم وبا ی رتبه خیلی خوب قبول شدم ولی ی ترم رفتمو و انصراف دادم بنظرم ادامه ی راه اشتباه اشتباه تره. حالا بنظرتون چیکار کنم تا از اینهمه حسای بد راحت بشم. 26سالمه و متاهل. هنو بچه نداریم. البته سه تا سقط داشتم
