دلم خیلی گرفته

برای اینکه سرت نیومده سرت بیاد اونوقت میفهمی خانواده بی عاطفه یعنی چی یکم ادبیاتت رو درست کن 

منم همین رودم خونشون خودم میرفتم سرکار لباسمم خودم میخریدم اگه بخام زندگیم رو بگم یه کتاب میشه شاید یکروز داستان زندگیم رو ناشناس نوشتم با یه ناشر هم صحبت کردم چون قبلا تو کاتب فروشی خیابون انقلاب کار میکردم زمانی که دانشجو بودم 

چقدر منی منم طلاهایی که خودم خریده بودم بهشون دادم بابام گفت از طلاهات بده بهت بدیم جهازهمخیلی کم ببین وضع مالی بابام خوبه ها برای پسرش خونه خرید زد بنامش ماشین خرید زد بنامش بچه هاش رو فرستاده مدرسه غیرانتفاعی و رفت کارهای اداریش رو انجام داد یکیشون هم فرستاد مدرسه شاهد اونوقت برای من قدم برنمیداره خیلی وقته پامو خونش نزاشتم میرم هم اینقدر زر زر میکنه دوقطبی که باقهر برمیگردم دیگه شوهرمم پررو شد وقتی اینا رو دید 

بچه داری ؟

ولی میدونم خداخیلی بزرگه چون به موقعش تقاصمو ازشون میگیره از اون برادر مفت خورم بابام 

مامانمم دست کمی از اون دوتا نداره خواهر هم که چه عرض کنم بود ونبودشون فرقی نداره نه یه زنگی منم نشستم فقط از دور ببینم چوک از قدیم گفتن گذر پوست به دباغ خانه میفته یکیشون بچشو خودم تروخشک کردم رفت درس خوند مدرک گرفت سرکار رفت بعد که بچش بزرگ شد دیگه غریبه شدم براش حالا من با یه بچه تک وتنها نمیاد کمکم که هیچ یه زنگم نمیزنه خیلی بی چشم ورو هستش خیلی ان شاءالله هیچ وقت محتاج کسی نشیم مخصوصا اینا