بخاطر به هم ریختن هورمونهاست نگران نباش ،ولی سعی کن یکم که بهتر شدی ورزش و شروع کنی خیلی آروم، هورمونات تنظیم میشن
هرکی بدنش و بچش ی مدلیه
از نظر روحی من بعد چهار ماه دوباره اوکی شدم شکر خدا و به خودم رسیدم مثل قبل ، قبل چهار ماه همش فکر خودکشی و خیانت و طلاق و اینا بودم😟😟مثلا ی ساعت زاررر میزدم که چرا بچه اوردم نتونم جدا شم بدون هیچ بحث قبلی
یا دوروز یادمه گریه میکردمچرا رابطه نداریم در صورتی که من تا ۵۴ روز خونریزی داشتم کارای عجیبب میکردم در کل
مشاورم نمیرفتم😕😕نتونستن مجبورم کنن بقیه
ولی بچم بسیار نااروم وشلوغکار بود بعد سه سالگیش یکم از بچه داری راحتتر شدم
عه بخدا که این منم دو ماه پیش. خیییلی شبیه منه شرایط و احساساتت. منم شهر غریبم و دقیقا همین اتفاقات و احساسات تو رو تجربه کردم. من ۱۵ روز بعد زایمان حالم خیلی بهتر شد. در واقع اصلی ترین دلیل حال بدم شقاق نوک سینه بود طوری شکافته بود که گوشتش دیده میشد. با هربار شیر دادن عذاب میکشیدم. بعد ۱۵ روز که دردش کمتر شد حالم هم خیلی بهتر شد و تازه ذره ذره به بچه علاقه مند شدم.
بچه اولم تا حدود ۳ماه هر روز میرفتم خونه مامانم. بعد دیگه موندم خونه خودم هفته ای دو سه بار میرفتم. بچه دوم تا ده روز مامانم پیشم بود بعدش خودم بودم. حق داری عزیزم منم همین حالی که الان داری رو داشتم. ولی سعی کن یواش یواش بتونی خونه خودت تنها بمونی شوهرت از سرکار که برگشت کمکت بده تو یکم استراحت کنی و بخوابی. از ۳،۴ماهگی به بعد گریه های بچه کمتر میشه و خوابش تقریبا بهتر میشه. نگران نباش زود عادت میکنی به این شرایط
لطفا یه صلوات بفرستید برای حاجت رواییم 😔
عزیزم تجربه ی من از زایمانم اینه که خودم تو خونهی خودم آرامش بیشتری داشتم تا خونه ی مادرم
و بعد از سه ماه خوب شدم ولی بال و پر به افکار منفی نمیدادم..
سعی کن چیزهای گرم مصرف کنی مثل خرما گردو، عسل.. تا جای ممکن چیزای سرد نخورد..
خوب بخواب و به خودت اعتماد داشته باش میتونی از پس بچه بر بیای قطعا و اون بچه با خودت اروم میشه
تو اروم باشی اونم آرومه
قدم نو رسیده هم مبارکت باشه به مرور همه چیز خیلی بهتر میشه
من ازشیردادن بچه متنفرم اینکه هربار یکساعت سیخ میشینم وشیرمیدم و همه بدنم دردمیگیره اذیتم.واین کارهرساعت و هرروز داره تکرارمیشه منو داغون کرده.شایدمن مادرخیلی بدیم ولی اصلا لذتی ندارم نسبت ب نوزادم.
