۲۳ سالگی بچه اول و ۲۸ سالگی بچه دوم رو آوردم
سنم خوب بود و راضیم. تو هم اگه تو خونه بیکاری و دیگه هدفی برای دنبال کردن نداری خوبه که الان بچه بیاری وگرنه حداقل تا ۲۵ جا داره که صبر کنی برای بچه
من بیست و هفت سالم بود.اصلا اذیت نشدم ولی بعدیو تو ۳۴ سالگی باردار شدم و هر روزش عذاب بود .اصلا بعد ۳۰ سالگی بارداری طاقت فرساست.
بنظرم فاصله سنی با بچه کمتر باشه خیلی بهتره
مثلا تو دهه ۲۰ حالا هروقت موقعیتش بود
منم ۳۶سالمه الان باردارم
انشالا بچه سالم و صالح نصیبتون میشه
نه در مورد شما ولی الان این تاپیک هایی که نمی تونن برای بچه وسیله مدرسه بخرن، یا بفرستنش پیش دبستانی یا یه دوچرخه بخرن ، یا حتی خونه ندارن انقدر زیاده، یعنی مهمتر از بچه آوردن توانایی تامینشه
۲۰ سالگی ،همسرم ۲۴ سالش بود
اره راضی بودم چون خیلی شوروشوق داشتیم هم من هم همسرم و خیلی کمک حالم بود
الان من ۲۷ هستم و هیچوقت به دومی فکر نمیکنم چون واقعا حوصله و اعصاب ندارم 😅
هرچند بقیع میگن خیلی مامان شاد و پر انرژی هستی ولی خب یدونه کافیه برام
دقیقا، من ۳۳ عروسی کردم، حالا خداروشکر دخترم زود دنیا اومد، همون سالگرد اول عروسیمون دخترم دنیا اومد.
ولی برای بچه دوم، شده داستان، سه تا سقط داشتم، دو تا سندروم داون مثبت پشت هم.
بعضی وقتا تو دلم میگم دخترمو ۱۵ میدم شوهر.
تنها دلیل که دکترای ژنتیک پیدا کردن سنمون بود.
