دختر هایی که قیافه ساده ای دارند، لباس های ساده ای میپوشند، دختر هایی هستند که رنگ دوست داشتنشان رفتنی نیست...
دختر هایی هستند که به تنهایی برای دوست داشتنشان کم هستی، باید تمام جهان شوی و با تمام قلب ها و احساس ها از پس عاشق شدنشان بر بیایی...
باید حواست جمع و حتی ضرب باشد، باید تا از دوست داشتنشان مطمئن نشدی در گوششان عاشق شدن را امتحان نکنی اگر دوستت دارم را گفتی و نماندی، اگر دست هایشان را گرفتی و خسته شدی، اگر اشکشان را در آوردی با ساده ترین بغضشان خدا گریه اش خواهد گرفت...
که با شکستن قلبشان جهانت به هم خواهد ریخت...
دختر هایی که قیافه ساده ای دارند و لباس های ساده ای میپوشند، دختر هایی هستن که آستین رویاهایشان خیس گریه هائیست که هیچ کس صدایش را نشنیده است، پر از بغض اند اما برای تازه ترین زخم های کسی که دوستش دارند مرهم هستند...
کافیست شانس، در آغوشت بگیرد و عاشق این چنین دختری شوی...
کافیست توو چشمانت زل بزنند تا معنای عشق را کشف کنی، تا بفهمی که تمام شعر هایی که از عشق گفته بودند ذره ای از عشق نبودند...
کافیست توو چشمانت زل بزنند تا باورت شود دردانه خدا شده ای و خدا عشق را از آسمان برایت فرستاده است...