خانواده شوهرم کنترل گر هستن. یجورایی دوس دارن از تمام اتفاقات زندگی ما سر در بیارن. هرروز زنگ میزنن ب هر بهونه ای ۲ساعت حرف میزنن
اگه کاری انجام بدیم یا جایی بریم اونا ندونن یجوری میشن
یا انتظار دارن ما هرجا میریم اونام ببریم، یا هر مناسبتیه یا اونا بیان خونه ما. یا ما بریم خونه اونا
واقعا همه اینطوری هستن اینقد ب آدم می‌چسبن؟
چطور کنترلش کنم رفت و امدو کم کنم!!!!
۲ ساعت؟؟!!
خدایی چی دارین ک بگین؟
با من نه. با شوهرم
دیگه اینقد کشش میدن ک آدم ناخوداگاه هر اتفاقی در طول روز براش افتاده ام میگه. خب منم دوس ندارم اینقد صمیمت و حرف زدن رو
۲روز زنگ نزنن روز سوم زنگ میزنه با توپ پر میگه شما چرا احوال مارو نمیپرسین؟ بابا تو ۲ ۳ روز اخه چخ اتفاقی میتونه برات افتاده باشه
ارتباطمو قطع کردم،موضوعو از ریشه حل کردم
خب این خیلی بده این گزارش دادنااا
من اصلن نمیتونم صبوری کنم
ب تبع این گزارش دادنا و زیاد حرف زدنا، احساس صمیمیت زیاد میشه و هرکاری دارن ب شوهر من میگن، واسه ما کاری پیش بیاد خودشونو ب اون راه میزنن. ولی دیگه روشون باز شده هرکاری دارن ب ما میگن، خودشون خودشونو دعوت میکنن، و انتظار دارن تمام مناسبتا باهم باشیم
خب من دوس دارم تولد خودم یا شوهرم رو دونفری بگیریم یا بریم کافه یا رستوران، ولی اونا خودشونو دعوت میکنن میان ۱روز میشینن، روز تولدم درحال شست و شو و پخت و پز ام!!!
