با اینکه از این حسم عذاب وجدان دارم اما مامانم خستم کرده

پدرم سالهاست به رحمت خدا رفته

دوسال پیش اومدم خونه تکونی کردم واسه مامانم قبل عید

یعنی خونش بودم چون کار داشت باهام

 توی عید هم بازم موندم خونش مهمان داری کردم براش

هروقت کاراشو میکنم روی خوش نشون میده

الانم....

الانم باز هی زنگ میزد فلان جام درد میکنه، فلان جای خونه نیاز به تعمیر داره

اومدم پیشش

دو روز همسرمم بود

اون رفت خونه خودمون و من موندم پیش مادرم

از فردا صبحش شروع کرد اخم تخم کردن

بهانه گرفتن

گفتم بریم فلان جا نوبت گرفتم برات

 میگه نمیام دکترش بدرد نمیخوره

حالا یبارم نرفته

بهش ۱۰ تومن بدهکار بودم

دیدم هی میگه دکتر میخوام برم پول ندارم 

گفتم برم دنبال تعمیرات مشکل خونه

میگه هی پول ندارم دستم نیست

حالا میدونم داره ولی هی انکار میکنه

منم قرض کردم ده تومنی که بهش بدهکارم دادم

بخدا ده روزه خونشم

یعنی گیر کارای خودش بودم 

دلمم واسه خونه پدرم تنگ شده

این مدتم براش خونه تکونی هم کردم

ولی یه روی خوش ندیدم

رفتم سر خاک پدرم

تا تونستم از مامانم گله کردم پیشش و گفتم اذیتم میکنه

اخه پدرم خیلی پشت من و خواهرم بود

مامانم طوریه انگار بچش نیستم

ثانیه شماری میکنم اون روزی که همسرم گفته میاد دنبالم برسه

برم پشتمم نگاه نمیکنم

ولی وقتی به لحظه ای که نباشه دیگه فکر میکنم تنم میلرزه

رفتم براش خرید کردم اومدم

دیدم باز اخم کرده باهام حرف نمیزنه

حرفم میزنه طلبکاره

حالمو داره بهم میزنه دیگه رفتاراش

اخه نمیشه

دوس ندارم همسرم بفهمه با مادرم مشکل دارم

جلوی همسرم فقط ظاهر نگه‌می‌دارم

ولی دلم خونه از مادرم

هیچ وقت دستمو تو زندگی نگرفت

پول جهازمو خودم دادم

تازه وسیله سنگین جهازمو به شوهرم گفتم مامانم و خواهرم گرفتن

همیشه هم مادرم هم خواهرم گیر بودن من ب دادشون رسیدم

شهر غریب گیر بودم

 دنبال وام بودم

مادرم میتونست برام کاری کنه اما نکرد

ولی واسه خواهرم رفت دنبال وام که اونم بانک درجا جوابش کرد

الان نوشتم

 بیا بخون

بارها اول تایپیک حرفمو گفتم کسی نیومد

گفتم بیا

بعد اینکه مامانم و مادرشوهرم تو یک شهر هستن

من شهر دیگه زندگی میکنم

نمیشه بیام و خونه مامانم نرم!

 یعنی دوس ندارم کسی بفهمه با مادرم مشکل دارم