بچه ها
خانوما
من از همون بچگی نه مهر خانواده دیدم نه حمایت
فقط یه لقمه نون گذاشتن جلوم نمیرم
حالا خودم از اون ادماییم که به شدت تشنه محبت و حمایت خانواده مخصوصا پدرم
بهم بگین از امروز به بعد چطور فقط به خودم تکیه کنم و منتظر ناجی نباشم
منم اینطور بودم
و جوری رفتار میکنم که از محبت بیزارم یا سنگدلم
🙂
هرچی از دیگران انتظار داری خودت برای خودت فراهمش کن مادی و معنوی
خیلی هم خوبه ب خودت و خدا تکیه کن
هیچی ندارم بگم فقد میدونم ی روزی یکی برات دردهایی ک کشیدی روجبران میکنه
اگ هنوز محصلی ک بچسب ب درسات و قشنگ درس بخون دانشگاه شهر دور برو کار نیمه وقت پیدا کن حالا چ مجازی چ حضوری کتاب زیاد بخون مغزتو تقویت کن هیچوقت توقعت رو از اطرافیان بالا نبر حتی مادری ک از همه ب تو نزدیک تره بیشتر وارد جامعه شو ولی همرنگشون نشو این خیلی مهمه درس زندگی رو باید یاد بگیر مستقل شی
خیلی تلخ به نطر میرسه ولی یه حس رهایی هم داره .معمولا آدم قدمای بزرگ زندگیش و وقتی وابستگی نداره به چیزی برمیداره. یعنی وقتی امیدش از همه جا بریده شده
ینی چی ؟! بقیه از تو دست کشیدن چرا میندازی گردن خدا؟! بقیه ببخشید بیشعوردن تقصیر خدا چیه؟! الکی همه چی رو بهونه نکنید ک از خدا دست بکشید ناامیدی بدترین عذاب برا انسانه قشنگ بشین فکراتو بچین و دنبال راهکار باش زانوی غم بغل بگیری اب از اب تکون نمیخوره و فقط حالت بدتر میشه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
