من خیلی ساله که دیگه رمان خوندن رو گذاشتم کناز، یادمه از کل رمانای ایرانی که اون زمان بود همون رمان بامداد خمار از همش بهتر بود، آبکی نبود و قلم خوبی واشت خیلی احساساتیم کرد.
متاسفانه رمان دیگه ای شبیهش نبود شاید تو این چند سال نوشته باشن که من نمیدونم.
اما بربادرفته هم سبک قدیمی داره، ولی خارجیه. خیلی خیلی قشنگه