من پسرم دوساله بود دخترم ۷ خیلی هواشونو دارم ولی وقف صددرصد نکردم شروع کردم درس خوندن دیپلمه بودم الان دخترم شونزده سالشه پسرم ۱۱
منم فوق لیسانسم وکارمند اذیت شدم ولی خوشحالم صرفا بچه داری وشوهرداری نکردم
مادرشوهر من
مسئولیت هیچی به عهده نمیگیره و خوش گذرونی میکنه
مادر به این بی خیالی ندیدم
اصلا پیر نمیشه و از زندگی لذت میبره
از نظر من این زنی که گفتی یک زن مستقل باهوشه که برای خودش وقت میزاره چهارچوب داره تو زندگیش این زن الگوی منه
ومتاسفانه من اصلا نمیتونم اینطور باشم
بنظرم یه رفتاری مابین شما و اطرافیانتون درست تره
کاش بتونی با چندتا مادر موفق لینک بشی ببینی اونا چیکار کردن ازشون ایده بگیری
این مسئله بنظرم خیلی جدیه یه روز و دو روز نیست ایتطوری پیش بره شما هرروزت رو با کار زیاد و فرسایشی میسوزونی
منوخیلی هاقضاوت کردن گفتن بچه هاشو ول کرده فیلش یادهندستون کرده بعدده سال یادش اومده درس بخونه طفلی شوهرش!!!ولی من مصمم ترمیشدم تاثابت کنم اشتباه فکرمیکنن الان همه میگن خوش به حالت مستقلی!
من تقریبا اینطوریم
مادربودن تجربه شیرینی شد برام
ولی بچه م مدیون من نیس، هیچ دینی به گردن من نداره.
برای خودم کم نذاشتم دائم درحال ارتقا خودم بودم، به موازاتش مادره خوبیم بودم. این موازی بودن خاطرات شیرینی شد برام
تاظهرکه کلاس داشتم شبا دیرتر میخوابوندم روزها میخابیدن کلاسام باخوابشون و بودن باباشون تنظیم میکردم میگم آسون نبود شبا تاصبح درس میخوندم ولی لذت میبردم
اگه کمکی و پرستارم کسی نتونه بگیره انصافا اینکه همسر یکم یه کوچولو همکاری کنه خودش خیلی تاثیر داره
من همسرم خیلی علاقه داره با پسرمون وقت بگذرونه بعضی روزا عصر میبردش پارک من احساس ازادی میکنم اصلا هیچ کاری نمیکنم فقط دراز میکشم و کلی شارژ میشم
پارسال تا وقتی که دانشگاه باز نبود از نظر روحی داغون بودم همینکه کلاسام شروع شد تو هفته چند ساعت از خونه و بچه دور بودم کلا منو عوض کرد خیلی با انرژی بودم افسردگی بعد زایمانم کلا فراموش کردم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
