من یه پسر دارم و با شوهرم کاملا قطعی تصمیم گرفتیم که دیگه بچه دار نشیم.پشیمون نیستم از تصمیمم چون الان که فکر میکنم همه چی هم بزاریم کنار من خودم دیگه توان حاملگی و زایمان دوباره رو ندارم.ولی یه وقتایی میگم نکنه اشتباه کرده باشم.مثلا تو مهمونیا خیلی وقتا شده بچه ها که باهم بازی میکنن خیلی دو تا خواهر یا دو تا داداش هوای همو دارن حتی اگه تو خونه جنگ داشته باشن باهم.اینا رو که میبینم دلم واسه بچم میگیره میگم نکنه بعدا گله کنه بگه من تنهام.با این حال بازم من سره تصمیمم هستم اما خب این فکرا هم میاد تو سرم بعضی وقتا حالمو بد می‌کنه
اینم بگم که هم تو فامیلای شوهرم هم فامیلای خودم فقط ماییم که یه بچه داریم
